شاید «گلیزرها» تصمیم بگیرند تا به تبعیت از بارسایی که با گوآردیولای جوان از فرش به عرش رسید، تیم را به گیگز بسپارند تا ۱۱ اسطورهای اولدترافورد از این پس فرمانده بیچون و چرای منچستر یونایتد باشد.
تاکید میشود همه اینها زمانی قابل بحث خواهد شد که پیروزی برابر نوریچ سیتی اتفاقی نبوده باشد.
«منچستر یونایتد ۴ - 0 نوریچ سیتی» طرفداران قرمزها بعد مدتها با خوشحالی اولدترافورد را ترک کردند. منچستری که برای اولین بار در چند دهه اخیر، با صدر و صدرنشین فاصلهای ۳۰ امتیازی دارد، در طول ۹۰ دقیقه طوری ظاهر شدند که انگار نه انگار فصل ۲۰۱۳ – ۲۱۰۴ را با ناکامی محض در حال تمام کردن هستند. شاید کمتر کسی باور داشت که آنها بلافاصله باخت برابر اورتون به یکباره آنجنان متحول شوند که ۴ گل بزنند و چند گل نزنند و در طول دقیقه به دقیقه 90 دقیقه آن منچستری باشند که عادت به خلق ۹۰ دقیقههای هیجان انگیز دارد.
حالا این سئوال ذهن اهالی فوتبال را به خود مشغول کرده است که آیا رایاین گیگز که قبل از بازی از تحقق رویایش گفته بود و نشستن روی صندلی سرمربیگری اولدترافورد را دلیلی دانسته بود تا از دیروز (شنبه) به عنوان یکی از بهترین روزهای خود اسم ببرد، میتواند «صندلیِ مهم» را تا همیشه برای خود حفظ کند.
در تمام روزهایی که دیوید مویس منچستر را به باخت عادت داده بود، نظریهای با این مضمون وجود داشت که منچستر باید توسط یکی از افراد مکتب اولدترافورد هدایت شود و حالا «چهار بر صفر»ی که دیشب رقم خورد، مهر تاییدی بود بر «موفقیت منچستر با منچستریها»
حالا باید دید آیا برتری برای نوریچ سیتی اتفاق بود یا حاصل جو به وجود آمده روحی یا اینکه گیگز که مارادونا روزی گفته بود «در سال ۲۰۰۰ بهترین بازیکن جهان میشود» بهترین بازیکن جهان نشدن را با یکی از بهترین مربیان جهان شدن جبران میکند.
اگر گیگز بتواند منچستر را در پایان لیگ جزیره ۶۹ امتیازی کند، شاید تاکید میشود، شاید «گلیزرها» تصمیم بگیرند تا به تبعیت از بارسایی که با گوآردیولای جوان از فرش به عرش رسید، تیم را به گیگز بسپارند تا ۱۱ اسطورهای اولدترافورد از این پس فرمانده بیچون و چرای منچستر یونایتد باشد. تاکید میشود همه اینها زمانی قابل بحث خواهد شد که پیروزی برابر نوریچ سیتی اتفاقی نبوده باشد.
باید منتظر ماند و دید رایان گیگز میتواند گواردیولای اولدترافود باشد یا نه؟