یادداشت: آیا رفتن اورا به ضرر یونایتد خواهد بود؟

از دست دادن قدرت رهبری اورا

پس از خروج ریو فردیناند (به مقصد کویینز پارک رنجرز)، نمانیا ویدیچ (به مقصد اینتر میلان) و بازنشستگی رایان گیگز، یونایتد به یکباره حجم عظیمی از تجربه را از دست داد. سه بازیکنی که سال‌ها در این تیم حاضر بوده و همگی کاپیتانی تیم را برای مقاطعی بر عهده داشتند، در یک فصل از تیم رفتند. این موضوع باعث تضعیف یونایتد از نظر داشتن رهبر می‌شود. فراموش نکنیم که اورا رهبری بسیار قابل بوده و همگی از اثر بسیار مثبت او در رختکن تیم سخن گفته‌اند. این موضوع قبلاً در مقاله‌ای به طور مفصل بررسی شده است.

کمبود تجربه در خط دفاع

مدافعین کنونی یونایتد، رافائل، جونز، اوانز، اسمالینگ و شاو هستند. حتی یک نفر از آن‌ها 30 ساله نیست. درست است که تجربه همیشه به سن نیست، اما یک موضوع را نمی‌توان انکار کرد: این بازیکنان از تجربه کافی برای در دست گرفتن خط دفاع شیاطین سرخ برخوردار نیستند. بودن یک رهبر و یک راهنما برای این بازیکنان جوان بسیار لازم است؛ بودن کسی که بتواند خط دفاع را سازمان بخشد و به حفظ آرامش و نظم این قسمت حیاتی تیم، کمک کند. با رفتن اورا، کسی که سال‌ها به همراه ویدیچ و فردیناند یکی از بهترین خطوط دفاعی یونایتد را تشکیل می‌داد، این موهبت بزرگ از تیم گرفته می‌شود.

از دست دادن راهنمایی فوق العاده برای شاو

امثال رافائل، جونز، اوانز و اسمالینگ به هیچ وجه توانایی و تجربه کافی را ندارند تا به رشد لوک شاو، مدافع چپ جدید 19 ساله یونایتد، کمک کنند. شیاطین برای خرید این بازیکن مبلغی در حدود 30 میلیون پوند خرج کردند و مسلماً تنها توجیهی که می‌توان برای صرف کردن این همه پول برای این جوان 19 ساله داشت، این است که باشگاه به او و آینده‌اش امید بسیار زیادی دارد. لوک شاو همین الآن هم به اندازه کافی توانایی دارد تا به یونایتد برای کسب موفقیت، کمک کند، اما نباید فراموش کنیم که داشتن یک راهنما، یک بازیکن خبره و باتجربه در پست خود، می‌تواند به رشد هر بازیکن جوانی سرعت فوق العاده‌ای ببخشد.

این را بارها شنیده‌ایم که جوانان هنگام پیوستن به باشگاهی که بازیکنی باتجربه در پست آن‌ها دارد، از فرصت پیش آمده برای آموختن از هم‌تیمی جدید خود فوق العاده استقبال می‌کنند. چه کسی بهتر از اورا برای پرورش شاو؟ پربیراه نیست اگر بگوییم اورا طی 7 سال و نیم حضور در یونایتد، یکی از باثبات‌ترین و بهترین مدافعین چپ پرمیر لیگ بوده است؛ حتی می‌توان ادعا کرد که او در این زمینه در سطح جهانی هم در چنین سطحی بوده است.

پاتریس اورا طی این مدت، بیش‌تر از هر بازیکن دیگری برای این تیم بازی کرده است. همه و همه مصدوم شده یا به نیمکت می‌رفتند اما اورا بدون مصدومیت و با ثباتی مثال‌زدنی، هر هفته در سمت چپ دفاع یونایتد قرار گرفته و نمایش‌های باکیفیتی ارائه می‌داد.

مطمئناً چنین کسی نه تنها می‌توانست به شاو بیاموزد که چگونه می‌توان مراقبت بهتری از خود داشت تا از مصدومیت دور بود، بلکه می‌توانست بازی به عنوان مدافع چپ برای باشگاهی در سطح منچستر یونایتد را نیز به شاو آموزش دهد. هر چه باشد، جوان تازه‌وارد تیم، تنها مدت اندکی آن هم برای باشگاه ساوثمپتون بازی کرده که با تمام احترامی که به این باشگاه داریم، نمی‌توانیم آن را در زمره برترین‌ها قرار دهیم.

نتیجه

به هر روی، شاید سن بالای اورا و افت محسوس توانایی‌های فیزیکی و دفاعی او، رفتنش را قابل پذیرش‌تر کند. البته نباید فراموش کنیم که این انتقال، بیش‌تر به خواست خود بازیکن و خانواده او صورت پذیرفته و در هر حالتی، غیر قابل اجتناب بوده است.

تجربه را با خرید یک بازیکن مسن می‌تواند خرید اما یادمان باشد که حتی توتی، جرارد و اساطیری امثالهم، اگر در این سن و با این تجربه عظیمشان پا به باشگاهی تازه بگذارند، باز هم در یک زمینه از پیرهای همان باشگاه عقب خواهند بود: تجربه حضور چندین ساله در همان باشگاه. تجربیات چنین بازیکنانی، می‌تواند به تازه‌واردها کمک کند تا راحت‌تر در آن باشگاه بازی کنند و نقش خود را بهتر بفهمند. چنین تجربیاتی از درون باشگاه می‌آیند، نه از بیرون. این چیزی نیست که بتوان با پول خرید.

یونایتد چنین چیزی را از دست خواهد داد.