۶ دلیل برای اینکه وضعیت منچستریونایتد سراسر یاس و کابوس نیست!

۱-هدایت منچستریونایتد هنوز یک شغل مطلوب و ایده ال است

دیوید مویس در فصل اول حضورش در منچستریونایتد با یک چالش جدی مواجه بوده است.

برای بسیاری این شرایط بعد از رفتن دوران پر شکوه و پر قهرمانی فرگوسن قابل پیش بینی بود.

اما حد و اندازه سقوط یونایتد کمی نگران کننده است، و هنوز بسیاری از اینکه مربی سابق اورتون تا تابستان دوام بیاورد مطمئن نیستند.

اگر مویس اخراج شود، هیات مدیره منچستریونایتد هنوز قادر خواهند بود تا مربیانی در بالاترین سطح را جذب کنند.

این یک شغل جذاب است، و مسلما وقتی که قرار باشد بعد از مویس این شغل را به عهده بگیرید جذاب تر خواهد تا اینکه بخواهید بعد فرگوسن اینکار را بکنید.

۲-انها هنوز می توانند ریخت و پاش کنند

سر الکس فرگوسن ترکیب نسبتا پیری را برای مویس بجا گذاشت.

و هر کسی که در راس کار باشد، باید این تابستان تیم را بازسازی اساسی کند.

حتی در یک چنین فصل نا امید کننده ای، هیات مدیره تمایلش را برای پرداخت های سنگین نشان داد؛ با نوشتن دو فقره چک به مبلغ ۲۷٫۵ میلیون پوند برای مارون فلینی و ۳۸ میلیون پوند برای خوان ماتا.

این اثباتی است بر اینکه یونایتد هنوز هم می تواند از لحاظ مالی با باشگاه های بزرگ جهان رقابت کند.

این یک برگ برنده خوب برای تیمی است که می خواهد مجددا نشان دهد که یکی از باشگاه های ویژه اروپاست.

۳-وین رونی و رابین فن پرسی

وین رونی و رابین فن پرسی دو تن از بهترین مهاجمان لیگ برتر هستند.

برندن راجرز در لیورپول نشان داد که وقتی که دو فوروارد با هم هماهنگ باشند چگونه میتوانند با هم همکاری کنند و گل بزنند.

مویس هنوز باید کارهایی را انجام دهد تا بهترین بازی را از این دو در کنار هم بگیرد.

اما اگر توانست که این کار را بکند، گل زنی تضمین شده است. و این گل ها هستند که پیروزی را به ارمغان میاورند.

۴-انها هنوز بازیکنان جوان بسیار خوبی را دارند

اگر رایان گیگز، ریو فردیناند و پاتریس اورا راه نمانیا ویدیچ را در این تابستان پیش بگیرند، یونایتد سهم زیادی از تجربه را از دست خواهد داد.

اما یونایتد هنوز تعداد زیادی از بازیکنان جوان با کیفیت را در اختیار دارد.

کریس اسمالینگ، فیل جونز، رافائل، داوید دخیا،  تام کلورلی و دنی ولبک همگی بازیکنان بین المللی(تیم ملی) و دارای سابقه قهرمانی لیگ برتر هستند.

و یکی از معدود نکات مثبت این فصل، ظهور عدنان یانوزای بوده است.

باشگاه های زیادی نیستند که هسته جوان بهتری نسبت به یونایتد داشته باشند.

۵-اکادمی قابل اعتماد

یونایتد در گذشته بخت استفاده از بازیکان تولیدی خودش را داشته است.

اگرچه بسیاری از هواداران از شکفتن پاول پوگبا و راول موریسون در تیم های دیگر نا امید شده اند، اما عدنان یانوزای اثبات این مساله است که هنوز راهی از تیم جوانان به تیم اصلی در الدترافورد وجود دارد.

جسی لینگارد و مایکل کین احتملا نزدیک ترین افراد برای رسیدن به تیم اصلی باشند، درحالیکه تام تورپ و ویلیام کین نیز هر دو عضو تیم زیر ۲۱ سال انگلستان هستند.

جیمز ویلسون، مهاجم ۱۸ ساله ای که برای تیم زیر ۲۱ سال گلزنی می کند، در بازی با نیوکاسل بر روی نیمکت حضور داشت.

۶-و لیورپول نشان داد که می توان به بالاها برگشت

یونایتد دوست ندارد که چیزی از لیورپول یاد بگیرد.

و نیاز واقعی نیز وجود ندارد(که چیزی یاد بگیرد)، چون افت یونایتد شباهتی به چیزی که از ان به نام “مرگ لیورپول” از سال ۱۹۹۰  یاد میشود، ندارد.

اما بدور از حواس پرتی ناشی از حضور در لیگ قهرمانان، لیورپول توانست دست به کار غیر منتظره ای بزند.

اگر انها چهار بازی بعدی شان را پیروز شوند، ماه اینده قهرمان خواهند شد.

یونایتد فصل بعد را از جایگاه بسیار محکمتری نسبت به چیزی که لیورپول این فصل شروع کرد، شروع می کند.

و اگر لیورپول می تواند قهرمان شود، درست بعد از اینکه فصل قبل هفتم شد؛ هیچ دلیلی وجود ندارد که یونایتد نتواند اینکار را بکند.